h

Crisis- en Herstelwet dreigt democratisch proces Buitenring buiten spel te zetten

18 februari 2010

Crisis- en Herstelwet dreigt democratisch proces Buitenring buiten spel te zetten

De Eerste Kamer heeft een hoorzitting gehouden over de omstreden Crisis- en Herstelwet. De Senaat is nog niet overtuigd van het nut en de noodzaak om in tijden van economische crisis belangrijke inspraakrechten van burgers op te schorten en milieuwetgeving roekeloos op te rekken. De Buitenring Parkstad laat zien waarvoor deze wet misbruikt kan worden. De Buitenring staat ook op de ‘crisislijst’ – maar hoort er zeker niet op thuis.

Op aandringen van de CDA-fractie werd de Buitenring tijdens de behandeling in de Tweede Kamer toegevoegd aan de lijst projecten van de Crisis- en Herstelwet. Daarmee gaf de Haagse CDA gehoor aan de oproep van de Limburgse partijgenoot en gedeputeerde Ger Driessen. Die is al jarenlang vurig pleitbezorger van de Buitenring.

Op zichzelf was dat al een vreemde keuze, die meer door politiek prestige dan door inhoudelijke overwegingen was ingegeven. Het doel van de Crisis- en Herstelwet is namelijk om projecten die al in de uitvoerende fase zitten en waarvan de financiering al rond is sneller te laten uitvoeren. Beide criteria zijn echter niet van toepassing op het Buitenring-project. Sterker nog, de milieueffectrapportage was vernietigend: alternatieven zijn niet goed gewogen en er is te weinig informatie op tafel gekomen om een goede afweging te kunnen maken. Tot overmaat van ramp voor de voorstanders groeit ook de weerstand in de betrokken steden, Heerlen en Kerkrade. De financiering komt daardoor niet rond en het project dreigt te mislukken.

Juist daarom proberen de voorstanders van de Buitenring, het CDA voorop, nu via de achterdeur van de Crisis- en Herstelwet de Buitenring immuun te maken voor alle terechte kritiek. Als deze wet wordt aangenomen, krijgt het project een aparte status, waardoor een aantal inspraakrechten vervalt en alternatieven veel minder in kaart moeten worden gebracht. Daarmee worden de lokale en provinciale politiek ook deels buitenspel gezet. De Buitenring wordt zodoende nog meer dan nu al het geval is een prestigeproject van de gedeputeerde.

Maar nog steeds bestaat de kans dat de Eerste Kamer niet aan dit soort praktijken meewerkt. Het is immers de taak van deze ‘Kamer van heroverweging’ en controleur van de regering om haar poot stijf te houden als dreigt dat burgers met slechte wetten opgezadeld worden. Democratie, inclusief participatie en het waarborgen van het milieu zijn niet alleen een groot goed in goede tijden. Juist in slechte tijden moet het parlement over de democratie en de rechten van de burgers en het milieu waken, om ook op langere termijn een solide basis onder de samenleving te houden. Als de Senaat die taak serieus neemt, doet ze in ieder geval voor de Buitenring Parkstad deze achterdeur dicht.

U bent hier